برنامه غذایی کُلزا

-قبل از کاشت:

۵/۱ کیلوگرم هیوفارم + ۲۵ کیلوگرم سولفات روی ۳۴ درصد + ۵۰ کیلوگرم گوگرد ۶۰ درصد + ۲۵ کیلوگرم سولفات پتاسیم ۵۲ درصد.
این کود بعنوان کود پایه (سرک) توصیه می¬شود، دلایل فرمولاسیون فوق به شرح ذیل می¬باشد:
هیومیک موجود در هیوفارم موجب آزاد شدن نمک¬های تثبیت شده از قبل می¬شود، علاوه بر آن اسید فولوویک و جلبک دریایی موجود در هیوفارم میزان مواد آلی را به شدت افزایش می¬دهد و این امر با توجه به ضعف بسیار شدید مواد آلی موجود در نمونه ارسالی اکیداً توصیه می¬گردد.
سولفات روی علاوه بر آنکه گوگرد مورد نیاز کُلزا را در بستر محیا می¬کند و سبب انجام امور مربوط به ضدعفونی خاک در برابر امراض قارچی می¬گردد. بواسطه حضور روی pH را در اختلاط با نمونه خاک ارسالی که دارای ۲/۸ :pH بود در مجموع به ۱/۵ :pH رساند و همانطور که می¬دانیم با کاهش pH شاهد جذب عناصر بیشتری در طی مرحله کاشت و داشت خواهیم بود.
سولفات پتاسیم مجدداً سبب تأمین گوگرد مورد نیاز و ضد¬عفونی خاک می¬گردد و حضور پتاسیم تحمل امراض را بالا برده و سبب زمستان¬گذرانی موفق و افزایش میزان تولید نشاسته و کربوهیدرات می¬گردد.
موضوع بسیار مهم در استفاده از پتاسیم در این مرحله، عدم حضور پتاسیم کافی در این مرحله سبب ایجاد اختلال در جذب نیتروژن و فسفر می¬شود.

۲- مرحله پیش از سبز شدن (جوانه¬زنی):

۱ کیلو آمینو¬اسپارک در ۴۰۰ لیتر + N.UP (3 لیتر در ۱۰۰۰)+ N.S (2 لیتر در ۱۰۰۰)+ PRIME (3 لیتر در ۱۰۰۰)
با توجه به انجام مرحله تورم و شکافتن پوسته بذر در این مرحله، هیستیدین موجود در آمینو اسپارک سبب تسریع خروج نوک ریشه از بذر می¬گردد.
فسفر (عامل اصلی ساخت ATP) در انتقال انرژی و همچنین در اجزای ساختمان کُلزا نقش اساسی دارد. کمبود فسفر در درجه اول منجر به کمبود حجم ریشه و در ادامه لاغر ماندن ساقه و برگ¬ها می¬شود و راه را برای نکروزه شدن حاشیه برگ¬ها باز می¬کند.
در این مرحله مصرف کلات نیتروژن موجود در N.UP و N.S باعث می¬شود گیاه کُلزا بلافاصله بعد از سبز شدن وارد مرحله ساقه¬دهی شود (مرحله cm 1/5 تا cm 2/5).
نظر شما را به نکته¬ای بسیار مهم در این مرحله جلب می¬نماییم: بعد از آنکه مرحله ساقه رفتن اتفاق می-افتد میزان استفاده از نیتروژن تا ابتدای فاز روزت نسبت به قبل بایستی کاهش داشته باشد نه افزایش.
دلیل این موضوع : از مرحله ساقه رفتن تا روزت ما شاهد افزایش قطر ساقه بدون تغییر طول در کُلزا هستیم. در این مرحله استفاده از نیتروژن باعث افزایش درصد پروتئین در ساختار کُلزا در مراحل ابتدایی می¬شود و گیاه زودتر از موعد وارد فاز غنچه¬دهی می¬شود این امر زمان گلدهی و تعداد غلاف¬ها را محدود می¬کند و بشدت باعث کاهش عملکرد می¬گردد.
بدین¬ ترتیب پیشنهاد می¬شود از ابتدای مرحله cm 1/5 تا ابتدای فاز روزت دوز مصرف N.UP و N.S را نصف می¬کنیم.
۳- مرحله غنچه¬دهی:

تغییرات طول روز و دما موجب تشکیل غنچه در وسط روزت می¬شود. در این مرحله دقت به این نکته ضروری است که در غنچه¬دهی برگ¬ها منبع اصلی تأمین غذا هستند، پس محلول پاشی به کوتیکول سریع¬تر جواب می¬دهد، در حالیکه قطع برگ¬ها موجب کاهش شدید عملکرد می¬شود و با وارد شدن به مرحله گلدهی و ایجاد غلاف از محل پژمردن گلبرگ¬ها، نقش برگ در تغذیه کمرنگ می¬شود و حالا دیواره ساقه و غلاف هستند که منبع اصلی غذایی تلقی می¬شوند.
در این مرحله محلول¬پاشی ۲ لیتر بلوم ست به همراه ۲ لیتر فول آپ در ۱۰۰۰ لیتر آب و ۵۰۰ گرم آمینو اسپارک پیشنهاد می¬گردد.
با شروع رشد فعال بوته قبل از گلدهی استفاده از ۱۰-۵۲-۱۰ (۲۵ کیلوگرم در هکتار) توصیه می¬شود تا ذخیره و انتقال انرژی در مرحله زاد و ولد گیاه به بهترین حالت ممکن انجام پذیرد.
در مرحله گل دهی و بعد از آن جهت پر شدن دانه ، افزایش درصد روغن و بهبود کیفیت آن استفاده از ۳ لیتر کامیتو بهمراه ۲ لیتر تاپ ماکرو در ۱۰۰۰ لیتر آب توصیه می¬شود.
در اولین آب بهاره استفاده از سال استاپ که ترکیبی از هیومیک، گوگرد، جلبک دریایی و ماده قندی سوربیتول می¬باشد جهت افزایش عملکرد پیشنهاد می¬گردد.