کودهای زیستی
به طور کلی، کودهای زیستی به مواد حاصلخیزکنندهای گفته میشود که شامل تعدادکافی از یک یا چند گونه از ارگانیسمهای مفید خاکزی هستند که در بستری از مواد نگهدارنده قرار دارند. به عبارت دیگر این نوع کودها که حاوی گونههای میکروبی موثر برای تامین عناصر غذایی مورد نیاز گیاه هستند، بازده تولید در واحد سطح را افزایش میدهند. میکرو ارگانیسمهای موجود در کودهای زیستی عناصر غذایی را به مواد غذایی قابل استفاده برای گیاه تبدیل میکنند. تبدیل این عناصر به مواد غذایی مورد نیاز گیاه فرآیند بیولوژیکی است که توسط این میکروارگانیسمها انجام میشود. اگرچه تنشهای محیطی بلندمدت همچون خشکی، افزایش دما، یخبندان و غرقاب بودن زمین برای مدت زمان طولانی و همچنین استفاده بیرویه از سموم شیمیایی و عدم حضور گیاه میزبان مناسب به مدت طولانی سبب کاهش جمعیت میکروارگانیسمهای مفید در خاک آن منطقه میشود، اما میتوان شرایط را به گونهای تحت کنترل قرار داد که جمعیت این گروه از میکروارگانیسمها در خاک افزایش یافته و بتوان از آنها برای تولید کودهای زیستی استفاده کرد. با توجه به نوع میکروارگانیسمهایی که از آنها برای تولید کودهای بیولوژیک استفاده میشود کودهای زیستی را در گروههای کودهای بیولوژیک باکتریایی، قارچی، جلبکی واکتینومیستها طبقهبندی میکنند؛ در حالی که چگونگی عملکرد هر یک از میکروارگانیسمها نیز متفاوت است. تثبیتکنندههای ازت مولکولی یکی از رایجترین انواع کودهای زیستی هستند. مکانیسم عمل میکروارگانیسمهای موجود در این نوع کود سبب افزایش ازت موجود در خاک میشود. قارچهای مایکوریزا یکی از دیگر انواع کودهای زیستی هستند. این قارچها با ریشه برخی از انواع گیاهان همزیستی کرده و تغییرات مفیدی را ایجاد میکنند که سبب افزایش جذب مواد غذایی از ریشه گیاه خواهد شد.